From left to right: Wooldor, Toot, Ling Ling, Foxxy, Xandir, Princess Clara, Spanky, Captain Hero |
Even if it gets really disgusting some times (the closeups on Toot are much worse than Spanky's farts), it's all part of the whole exaggeration of the stereotypes that are being mocked, or, to express it better, the mockery goes towards the people who believe those stereotypes.
Overall we talk about a very clever series and a kind of humor that I like very much (so, yes, this whole text is heavily biased). You can take a look for yourself though, by clicking here, for example (the link will take you to the first episode and from there you can find the rest).
In case you had any doubts, no, this is not a cartoon to watch with children. |
Λοιπόν, πρέπει να το βγάλω από μέσα μου, αλλιώς θα σκάσω. Λατρεύω το Drawn Together. Λατρεύω το περίεργο, βάναυσο χιούμορ του και είμαι βαθιά λυπημένος που κράτησε μόνο τρεις σεζόν. Και μία ταινία. Λατρεύω τον τρόπο με τον οποίο οι δημιουργοί δεν αφήνουν τίποτα ανέγγιχτο από τη δηλητηριώδη τους σάτιρα κι επίσης λατρεύω την όλη ιδέα με τούς 8 διαφορετικά σχεδιασμένους χαρακτήρες να βρίσκονται μαζί σε ένα σπίτι για ένα ριάλιτι σόου.
Ακόμα κι αν γίνεται πραγματικά σιχαμένο κάποιες φορές (τα κοντινά στην Toot είναι πολύ χειρότερα από τις κλανιές τού γουρουνιού), είναι όλα μέρος τού ξεχειλώματος των στερεοτύπων που χτυπάνε, ή για να το θέσω καλύτερα, τα χτυπήματα έχουν στόχο τούς ανθρώπους που πιστεύουν αυτά τα στερεότυπα.
Σε γενικές γραμμές, μιλάμε για μία πολύ έξυπνη σειρά και ένα είδος χιούμορ που μ'αρέσει πολύ (άρα ναι, όλο αυτό το κείμενο δεν είναι και τόσο αντικειμενικό). Μπορείς να τσεκάρεις αν συμφωνείς, κάνοντας ένα κλικάκι εδώ, ας πούμε (το λινκ θα σε πάει στο πρώτο επεισόδιο και από εκεί μπορείς να βρεις τα υπόλοιπα, αν ενδιαφέρεσαι).
No comments:
Post a Comment