Dancing with my ass

Δεν ξέρω τί λόγο ύπαρξης έχει ένα τέτοιο πρόγραμμα. Ένα τσούρμο μισοκάποιοι και μισοτίποτα μαζί με κάτι επαγγελματίες χορευτές (...) διαγωνίζονται για να βγάλουν το ζευγάρι που θα χορέψει καλύτερα. Και έχουν και κριτική επιτροπή να τούς λέει ότι αυτό το κάνατε καλά αλλά το άλλο όχι και μού άρεσε η τεχνική σας, μπράβο, καταπληκτικό, 7. Εννοείται ότι υπάρχει κοινό με πανό για να υποστηρίξουν το αγαπημένο τους ζευγάρι και για να χειροκροτήσουν παθιασμένα όταν λάβουν εντολή σε κάποια συγκεκριμένη φιγούρα. Περίτεχνα στημένο σκηνικό, όπως και σε κάθε τηλεοπτική εκπομπή, εντάξει.

Οι τηλεθεατές, για ποιο λόγο το βλέπουν; Τούς αρέσει το θέαμα; Ταυτίζονται με κάποιους διαγωνιζόμενους όπως έχουν την αγαπημένη τους ποδοσφαιρική εταιρία; Περιμένουν μήπως κάποια από τις τύπισσες με τα απάνθρωπα τακούνια φάει μία θεαματική απροβάριστη τούμπα; Παλιότερα υπήρχαν κάποια τηλεπαιχνίδια στα οποία πήγαιναν οι κανονικοί άνθρωποι και φαινόταν πιο νορμάλ το σκηνικό. Ακόμα και τα ριάλιτι πατσαβούρια έχουν μέσα άγνωστο κόσμο και όχι "επώνυμους" των οποίων οι διακοπές γίνονται ειδικό ένθετο στο δελτίο ειδήσεων τού Σταρ.

Εντάξει, να δεις κάποιον σαν εσένα, να φέρεις τον εαυτό σου στη θέση του κλπ, βγάζει λίγο νόημα. Να δεις κάτι που δεν έχει καμία σχέση με σένα όμως; Θα μού απαντήσεις ότι βλέπεις και σαπουνόπερες με τούς υπερπάμπλουτους να αγωνιούν για τα first world problems τους. Και θά'χεις δίκιο. Αφού γουστάρεις σαπουνόπερες, δες και τα σελέμπριτα να κλαίνε από συγκίνηση για την υπερπροσπάθεια που κατέβαλλαν για να πετύχουν το αεροπλανικό στριφογύρισμα που τόσο πολύ ενθουσίασε το αυθόρμητο κοινό και τα τηλεοπτικά περιοδικά που προσπαθούν να μαντέψουν ποιο είναι το φαβορί για την πρώτη θέση.

Μαλάκα, καλύτερα να παίζω Άνγκρι Μπερτζ όλη μέρα.